Mijn bundels

Afwezigheid (Lannoo, 2003)
Onder de pijnbomen (Lannoo, 2005)
Tijdens het ontbijt (BnM Uitgevers, 2007)
Zie maar (Contrabas, 2010)
Appel met kind (Stanza, 2016)
Langzame zon (De Kaneelfabriek, 2020)

'Jazeker, dat alles is nog evengoed in gebruik.'
     -    Meditaties van een Dominicaner novice (37 jaar)

uit : Zie maar (2010)

 
            I
 
 
Ze willen niet dat ik geloof,
ze willen het niet weten,
al die schone kansen
die ik laat liggen, met al mijn talenten
had ik bekend kunnen worden.
Dat ik het zou doen voor de gebouwen,
dat ik altijd al ruim en
hoog heb willen wonen,
of ik toch wel weet dat tante non zich in geen zeventig jaar
heeft mogen uitslapen?

 
       II
 
 
Het is zo gemakkelijk, zeggen ze.
Zich in een klooster en als het kon
in de bergen gaan verstoppen,
wat brengt dat op in deze tijden?
Ik zal er in de keuken werken, opper ik,
en in het washuis,
ik zal er jullie brieven schrijven in de traditie
van Paulus en de woestijnvaders,
het verschil zal groot zijn en zichtbaar,
geloof het of niet.

 
            III
 
 
Natuurlijk was ook ik een kind van mijn tijd.
Ook ik ging tweemaal per jaar
op retraite op een gedroomde locatie,
ook ik leerde daar meer ongedwongen
om te gaan met mezelf.
Had ik dat nodig?
Ja, broodnodig.
Men ergerde zich blauw aan
mijn verlangen naar dit
en het lukt, kijk maar.

 
            IV
 
 
Mediteer. Geef. Zwijg.
Als een kathedraal.
 
Baal niet. Verweer. Bewaar.
Lijm. Ijk. Bezweer.
 
Verwarm. Pomp. Taal.
Magnetiseer zonder meer.

 
          V
 
 
Ik lees U, Señor.
 
Ik lees dat U herhaaldelijk Sophocles
herleest, dat Uw volgende liefdesroman nog vier
kladversies heeft geteld.
 
Een nieuwste studie meldt trots
dat U autobiografisch schrijft,
dat U eenzamer bent dan bijvoorbeeld Uw vader
ooit is geweest.
 
Ik lees U, Señor, ik geloof
dat U alles van mij kent.
 
Ik lees wat er staat,
U hebt het me geleerd.
 
 
 
 
 
i.h.b. bij de 80ste verjaardag van Gabriel García Márquez

 
         VI – WEBSTEK (1)
 
 
Jazeker, het chique orgel staat er nog,
het wordt zelfs nog dagelijks bespeeld,
en de sacristie, het mortuarium, de refter,
dat alles is nog evengoed in gebruik.
Ook aan ons besluit om een webstek te bouwen
gingen geen nachten gepalaver vooraf,
je hebt het mis, eendrachtig willen we
vooruit, ook met deze abdij,
bezie haar niet als een museum,
dat zou maar getuigen van betweterigheid.

 
          VI – WEBSTEK (2)
 
 
Met mails lezen begin ik de dag, de Apple wacht
naast de zitzak aan het voeteinde van mijn bed.
Vaak felicitaties, meer nog vragen.
Passie en routine, hoe dat te verzoenen
in dit enige leven, in dit land der blinden-
vergeef me, het zijn mijn woorden niet.
Enkele dringen aan, hun aantal
lijkt soms toe te nemen.
Kunnen ze de Heer niet eens ontmoeten
op het internet, met al mijn contacten,
met Facebook krijg ik dát toch wel geregeld,
als Hij zich ergens verstopt,
dan moet het daar wel zijn.